Sinds 2003 doorgaat de wijk een transformatie. Het centraal gelegen winkelcentrum wordt opgeknapt en in het Wesselerbrinkpark wordt er meer aandacht geschonken aan cultuur en natuur. Maar de grootste opgave voor de wijk zit hem in de sociale verhoudingen. De bewoners van de wijk Wesselerbrink zijn een menging van Oud-Enschedeers, Turkse en Marokkaanse tweede en derde generatie en nieuwkomers zoals de groeiende groep Syrisch Orthodoxen (Suryoye). ”Vroeger kwamen er veel mensen uit het buiteland naar Enschede om in de textielfabrieken te werken. Veel arbeidsmigranten zijn blijven plakken”. Met de komst van de St. Kuryakos kerk in 1998 hebben zich veel mensen met een Syrisch-Orthodox geloof in de wijk gevestigd. Een gevolg daarvan is dat het tot een verdere”verzwarting” van diverse basisscholen geleid heeft. Samen met Johan hebben wij een bezoekje gebracht aan de St. Kuryakos kerk en de dagopvang voor ouderen van de Suryoye gemeenschap. Hij is zeer begaan met de mensen in de wijk.”De huizen die hier in de wijk te koop staan worden voornamelijk gekocht door Syrisch-Orthodoxen. Ook mijn oude huis op de Holtuizenbrink is gekocht door een Syrische-Orthodox gezin. De ouderen hebben het ontzettend moeilijk. Je kunt wel zeggen dat ze niet goed zijn geintegreerd. De ouderen spreken de Nederlandse taal niet of nauwelijks en een groot deel is analfabeet. In het zorgcentrum de posten hebben ze een dagopvang voor deze ouderen om de eenzaamheid te doorbreken. Bij de tweede generatie gezinnen hier in de buurt zie je dat ze zich al beter aanpassen aan onze cultuur dan de tweede generatie”. Ondanks het feit dat er zoveel is veranderd in de wijk Wesselerbrink, vindt Johan het nog steeds prettig om hier te leven. ”Wekelijks loop ik rond de 25 kilometer met wat vrienden. Ik hoef maar een klein stukje door de wijk te lopen en ik sta midden in de natuur. Dat vind ik wel belangrijk. Het is een leuke buurt. Ik woon hier graag.
