Hard werken voor geen geld en later zwart geld

Mijn verhaal begint in 1974 toen we vanuit Erzincan (oost Turkije) naar Nederland kwamen. Ik begon met 5 maanden te werken als schoonmaakster, ik wachtte op mijn salaris en kreeg niet uitbetaald. Hierna ging in werken in de kippenfabriek in Almelo en daarna in de Textielfabriek Vaneker (13 jaar) . Ik moest daar hard werken en stof knippen en zorgde daarnaast voor mijn kinderen. Mijn buren hielpen met met van alles en nog wat en namen me mee naar o,a, de markt. Ik had in het begin geen idee van wat dingen koste en gaf soms geld en hoopte dat ik niet teveel had gegeven. Hier kon ik alle belangrijke groenten en fruit kopen zodat ik thuis lekker mijn eigen Turks eten kon klaarmaken. Op een dag kwam er plotseling politie in de fabriek en werden we allemaal verhoord. Wat bleek we werden zwart door de baas betaald. Vanaf dat moment waren we wel verzekerd en konden we gelukkig gewoon ons werk blijven doen. Nadat ik geopereerd werd en de fabriek afbrandde ben ik gestopt met werken. We hebben moeilijke periode gehad, we dachten dat we tijdelijk in Enschede zouden blijven, en ik ben ook een periode terug geweest . Mijn man ging toch weer terug naar Enschede om te werken bij Vredestein. Ik bleef een tijdje met 4 kinderen achter. Ik hield dit niet vol en ben weer met de kinderen teruggegaan naar Enschede. Uiteindelijk zijn mijn kinderen goed terechtgekomen. Ze hebben gestudeerd en zijn o.a. bij de gemeente Enschede en Oldenzaal gaan werken.