Ik ben opgegroeid op de boerderij in de richting Weerselo (buitengebied van Lonneker). In die tijd woonden mijn gezin, ooms en tantes allemaal op dezelfde boerderij. Ik herinner me goed hoe we zelfs met slecht weer, pak sneeuw , hagel en regen door weer en wind naar school of naar de kerk in Lonneker gingen. Lonneker was toen veel kleiner en we gingen vaak fietsend maar bij heel slecht weer zelfs lopend door de weilanden (4 kilometer heen en terug). Vroeger had je eerst nog aparte meisjesscholen en jongensscholen. Er is 1 school in de brand gevlogen. Later werden de scholen samengevoegd en gemengd. Ik heb zelfs nog van mijn zus les gekregen. Wat een heftige periode was dat vanwege de oorlog het vliegveld Twente gebruikt ging worden en er ongeveer 50 gezinnen moesten verkassen. Hun boerderij werd gesloopt en sommigen werden ondergebracht in schuren om en nabij Lonneker. Toen ik 16 was kwamen de eerste brommers en werd het iets makkelijker. Wat ik zo mooi vind aan Lonneker zijn de kerkenpaden, de centrale ligging, je bent snel en makkelijk in bv. Enschede en er zijn veel sociale contacten en vrijwilligers. Een heel bijzonder evenement is de Lonneker Revue.
Andere tijden: Door weer en wind naar mijn dorp Lonneker naar meisjes en jongensscholen
Dit is een verhaal van Dhr. Wagelaar,
geboren in de jaren 50.
Het verhaal speelt zich af in Lonneker
en vindt plaats in de jaren 50, 60.
Het verhaal gaat over jeugd.